Historia UJ

hotsos

Ruch narodowy, a nie skrajny radykalizm. Dla mnie endecja i ONR to dwie różne bajki.

A jeżeli chodzi o ruch narodowy jako idea zjednoczenia państwa, no sorry, tylko komuchy chciały światowej rewolucji, reszta uderzała w podobne tony. Narodowcy nie mieli monopolu na granie emocjami narodowymi, tylko najbardziej to eksponowali : )

Przenoszę do politycznego, który zostanie zmieniony na historyczno-polityczny.

MarcinMleczak

Marcin Tuleja

mentor01

Witam:)

Jestem anarchistą i skrajną odmianą kosmopolity:) Bardzo lubię Polskę, ale obojętnie czy był bym urodzony w Polsce, w Niemczech, Szwajcarii, ..., Japonii to kazde z tych państw zamykałoby się niejako na resztę świata chociażby przez swoje granice. Święto 11 listopada jest bardzo ciekawym przykładem święta, które podświadomie gloryfikuje naród zwycięski jakim jest w tym wypadku Polska a zaborców przedstawia jako tych co coś tracą czyli przegrywają (proszę mnie nie posądzać o maniaka zaborów Smile

) (jak dla mnie były potrzebne... Dlaczego... o tym może kiedy indziej.) Poza tym miłosć do ojczyzny wyrażająca się w staniu na deszczu w cale nie świadczy o miłości. Na laskę też będziesz czekał z kwiatkiem w deszcz nawet niech się spóźni godzinę. A czy to jest miłość? Raczej szczeniacka fascynacja i przekolorowane spojrzenie na świat. Jeśli zacząłbym obrażać kraj który kochasz w twojej obecności to bardzo wątpię czy zareagowałbyś równie ekstrawertycznie jak na forum w pyskówce. Państwo mamy fajne, ale jak każde zamyka nas w kloszu i pewnych naleciałościach. U nas będzie to tradycja KK i wiary katolickiej, kultu przeszłości i masa patetycznego pieprzenia, a w innych krajach będzie to zupełnie co innego (może być bezwzględny szacunek i posłuszeństwo rodzicom czy też tolerancja ponad wszystko i głębokie wdupomiećctwo wszystkiego dookoła. Wszelkie grupy patriotyczne, nacjonalistyczne itd. bardzo ograniczają ludzi doń należących. Posługując się myślą Konfucjusza "Szlachetny człowiek od ludzi nie stroni, ale z żadną grupą się nie łączy". Ważne jest to że zwłaszcza z grupą silnie zabarwioną emocjonalnie bo to coś trochę na kształt sekty czy religii co całkowicie indoktrynuje i wypiera to co w człowieku piękne.

pzdr

P.S. fajnie że taki temat powstał Smile

Marcin Tuleja

mentor01

Dobre powiedzenie:) Włączę do mojego słownika:)

MarcinMleczak

Wybacz, kolego anarchisto, ale rzucasz sofistycznymi frazesami. Posiadanie a nawet hołubienie własnej toższamości nie musi oznaczać zamykanie się na innych- działą tutaj coś, co Kapuściński porównał do lustra-im bardziej otwarci jesteśmy na świat, tym lepiej potrafimy pojąć siebie, własną indywidualność, własne dziedzictwo,osadzić je na płaszczyćnie dorobku całej ludzkości. Powiem więcej- brak toższamości i postawa totalnego otwarcia nie pozwala nam zrozumieć innych kultur.
Co do obojętności miejsca urodzenia-wszyscy, przez fakt,że żyjemy w tym kraju i wśród tych ludzi- przesiąkamy czymś, co można za Gombrowiczem określić jako formę. Oczywiście można z tym walczyć, etc., ale ja uważam, że jest to dobra forma(co nie znaczy, że nie należy jej udoskonalać).

mentor01

Nie wiem gdzie dopatrzyłeś się u mnie sofizmu:) Tożsamość silnie zakorzeniona obliguje nas do oceniania innych kultur z pozycji naszej kultury, która jest DOBRA i pewne zachowania u nas przyjęte za poprawne są po prostu nie do przyjęcia dla innych kultur, ale nie oznacza to że rozumiemy te kultury. To że poznamy nie znaczy, że zrozumiemy. Jeśli coś jest podobnego to to rozumiemy, a jak odbiega to od naszego wzorca to jest to dla nas niewłaściwe. Zachowania i kultury powinno się wg mnie oceniać z punktu widzenia jak najbardziej obiektywnych zasad moralnych niezależnych od kultury. Nie chodzi mi tu o dobro w sensie ten uważa za dobro to a tamten co innego, ale o ogólną zasadę. Nie jestem też zwolennikiem Kanta jakby ktoś miał wątpliwość Smile

. No właśnie ja uważam że trzeba z tą gombrowiczowską formą walczyć. Co do lustra to jak najbardziej się zgadam, że im bardziej jesteśmy otwarci tym lepiej możemy zrozumieć siebie, ale sęk w tym tkwi, że łącząc się w ściśle określone zasadami grupy, które nawet mają na celu łączenie się z innymi i otwartość, zamykamy swoje myślenie w ramach tej grupy nie patrząc na siebie tylko dostosowując się do zasad ogólnie uznanych za prawidłowe.

hotsos

Stój wasz mość.

To, że nie potrafimy dostrzec pozytywnych aspektów u innych kultur nie wynika z powodu przywiązania do jednej kultur, bardziej to trzeba rozpatrywać indywidualnie. Jak ktoś w sobie ma coś co go pcha do poznawania obcych kultur itp. to będzie to robił i tyle.

Samo w sobie to na mój łeb nie przeczy, ja tam nawet jestem za wprowadzeniem bekania przy stole (patrz Grecja, albo Bułgaria, no nie pamiętam dokładnie).

I na przykładzie polskim nie możesz stwierdzić, że Polacy uważają swoją kulturę za dobrą, przecież mamy te powiedzenie "Cudze chwalicie swego nie znacie".

Polacy często mają zaniżoną ocenę, bo wpajano po prostu nam, że nasze wszystko, że to tak określę jest złe, słabe i beznadziejne. Tak z 200 lat bez mała tego było.

mentor01

Japonia:)

Samo to powiedzenie jest właśnie tym o czym pisałem:P Ale wystarczy zobaczyć na prostych przykładach ludzi, którzy wracają po dłuższym pobycie z zagranicy. Polskę brat po pół roku w stanach okraslił jako bronks gdzie mu się najbardziej podobało ale to tylko przykład:) Wpajano ludowi Polskiemu, ale ten dzielnie nie ugiął się pod jarzmem obcego wpływu i zachował swój patriotyzm. Nie wiem czy to takie najeżdżanie na Polskę. To że każdy na ulicy mówi jak jest źle itd to jedno, a to że każdy gloryfikuje swój naród to drugie:)

MarcinMleczak

Marcin Tuleja

mentor01

Uważam że rozumiała mechanizmy zachowań, ale nie wierzę żeby pani prof. ani ktokolwiek kto nie był Hellenem wierzącym w Zeusa był w stanie zrozumieć Hellena wierzącego w Zeusa. Możemy patrzeć jak on, zachowywać się jak on, ale nie ma możliwości w pełni zrozumieć tych ludzi. Jestem na antropologicznej i tak samo jak na spotkaniu o stereotypach doszliśmy do wniosku, że jednak nie rozumiemy innych od nas to tak samo jest prawdziwy wniosek, że jestem idealista i dla mnie sukcesem będzie zbliżyć się jak najbardziej do ideału obiektywnej oceny, który jest aż ideałem, a nie pozostanie na stanowisku patrzącego na nieosiągalny szczyt. Możecie mi wierzyć albo nie ale wydaje mi się że uczyniłem już dużo w odbieraniu innych bo widząc człowieka po raz pierwszy widzę człowieka, a nie żula, dresiarza, metala, hipisa itd. Wydaje mi się że samo zrzucenie pewnych ram pozwala nam dojść do istoty innych zarówno ludzi jak i zjawisk co oczywiście nie pozwoli nam nigdy ich zrozumieć bo żeby je zrozumieć musielibyśmy się stać realną kopią drugiej osoby bądź wychować się w danej kulturze. Wniosek wg mnie ogólny wysuwam taki: Im więcej przynależności tym cięższe poznanie i zrozumienie mechanizmów.

MarcinMleczak

Czyli żeby zrozumieć, że Aztekowie składali ludzi w ofierze po to, by słońce wstało, muszę sam wyrwać komuś serce?
Może bohaterowie "Innych Pieśni" Dukaja nie byli w stanie pojąć obcego, ale tylko dlatego, że ten obcy nie tylko pochodził z innej kultury, ale również nie stosował się do naszej fizyki i logiki(no, fizyki i logiki świata tej powieści). Nas, ludzi, łączy biologia-gdyby nasze mózgi były skonstruowane inaczej, to z dużym prawdopodobieństwem nie bylibyśmy w stanie zrozumieć innych kultur.
Nie dostrzegasz, że przynależność do subkultury/kultury danej mówi coś o człowieku? Gdy ktoś obwiesza się skórami i zjada koty, to najwidoczniej chce uchodzić za metala- a to już coś mówi o człowieku.

Nashorn-Hornisse